LPG (liquefied petroleum gas) to gazowy produkt naftowy, którego podstawowymi składnikami są: propan, butany, propen, buteny oraz dodatki eksploatacyjne. LPG jest paliwem gazowym przeznaczonym do napędu silników z zapłonem iskrowym, z systemem zasilania paliwem specjalnie do tego paliwa dostosowanym. LPG przeznaczony do zastosowań jako paliwo silnikowe powinien spełniać wymagania normy EN 589. Podstawowym parametrem określającym jakość LPG jest prężność par, która jest regulowana stosunkiem ilościowym propanów do butanów. Norma wyróżnia 5 gatunków LPG oznaczonych A, B, C, D, E, o jakości określonej minimalną temperaturą, w której względna prężność par jest nie mniejsza niż 150 kPa. Temperatury te ustalono na: -10, -5, 0, 10 i 20 stopni Celsjusza. LPG pod niewielkim ciśnieniem może być magazynowany i transportowany w postaci skroplonej w specjalnych cysternach. Obok paliwa przeznaczonego do napędu silników, w obrocie handlowym jest paliwo gazowe propan-butan, o nazwie „gaz skroplony C3-C4”, według wymagań PN-C-96008, przeznaczone do zastosowań energetycznych i komunalnych, dystrybuowane m.in. w butlach gazowych. LPG jest także określano jako:
LPG jest bezbarwny i bezwonny, dlatego też dodaje się do niego silny środek nawaniający, aby można było wykryć nawet bardzo mały wyciek.
LPG pojawił się dość późno w przemyśle rafineryjnym (ropy i gazu). Jego historię można śledzić od początku XX wieku. W pierwszych latach produkcji benzyny, jednym z problemów było to, że magazynowana benzyna szybko odparowywała. W 1911 roku, amerykański chemik, dr Walter Snelling odkrył, że przyczyną jej odparowywania były propan i butan w niej zawarte. Wkrótce opracował praktyczną metodę usuwania tych gazów z benzyny. Produkcja LPG na skalę komercyjną rozpoczęła się w roku 1920, a w roku 1950 po raz pierwszy doszło do handlu regionalnego. LPG nie był stosowany na szeroką skalę aż do lat 40-tych, a rynek LPG tak naprawdę dopiero rozwinął się w latach 60-tych. W połowie lat 30-tych duży koncern naftowy wprowadził LPG na rynek francuski, a w 1938 roku duża firma gazowa wybudowała rozlewnię we Włoszech, niedaleko Wenecji. Ale dalszy rozwój branży LPG został przystopowany przez wojnę. Do wczesnych lat 50-tych, firmy produkowały butle LPG do użytku domowego i wprowadzano je do obrotu w innych miejscach na podstawie licencji. Prawdziwy rozwój branży LPG rozpoczął się wraz z dostępnością rafinerii. Miało to miejsce szczególnie w latach 60-tych, gdy w szybkim tempie zaczęto budować nowe rafinerie, a węgiel będący dotąd paliwem przemysłowym został zastąpiony olejem opałowym. W całej Europie sprzedaż LPG wzrosła z 300 000 ton w 1950 r. do 3 mln ton w 1960 roku i 11 mln ton w 1970 roku. Przed rokiem 1970, międzynarodowy handel LPG odbywał się na zasadzie regionalnego biznesu, gdzie każdy region miał własną strukturę cen, sieć transportu oraz własnych kupujących i sprzedających. Pierwsze transakcje handlu regionalnego miały miejsce w latach 50-tych, gdy transportowano LPG z zatoki Meksykańskiej do Ameryki Południowej. Kryzys naftowy w 1973 roku był punktem zwrotnym. Wiele krajów zasobnych w złoża ropy naftowej wybudowało fabryki zajmujące się odzyskiwaniem fazy ciekłej, ponieważ zdały sobie sprawę, że eksportując LPG mogą uzyskać wysoki zwrot z inwestycji. Ekspansja Bliskiego Wschodu w zakresie produkcji i eksportu LPG mająca miejsce w latach 1975-1985 lat była naprawdę oszałamiająca –od 6 mln ton mocy zainstalowanej w 1975 r. do 17 mln ton w 1980 roku i 30 mln ton w roku 1985. Zakłady LPG powstawały nie tylko na Bliskim Wschodzie. Australia, Indonezja, Algieria, Morze Północne i Wenezuela stały się również nowymi źródłami podaży. Lata 80-te w rzeczywistości okazały się okresem ogromnej ekspansji eksportowej LPG na świecie. W tym czasie rynek LPG stał się prawdziwym rynkiem globalnym. Producenci potrzebowali kupujących, bez względu na to, czy byli oni w Azji, Europie, Stanach Zjednoczonych czy w Ameryce Południowej. Nowe wolumeny eksportu musiały szukać nowych rynków zbytu.
Istnieje ponad 1000 zastosowań LPG. Obecnie setki milionów ludzi korzystają z LPG i polegają na jego zastosowaniach w działalności handlowej, przemyśle, transporcie, rolnictwie, energetyce, do gotowania, ogrzewania i dla celów rekreacyjnych. Jedynie LPG oferuje tak szeroki wachlarz zastosowań. Może on być paliwem stosowanym do gotowania przez rodzinę w Afryce Południowej i w ogólnodostępnej kuchni w Indiach, może być paliwem do chłodzenia używanym przez właściciela sklepu w Brazylii oraz autogazem używanym w taksówkach w Tokio. Może być również używany do spawania przez producentów samochodów w Niemczech, do ogrzewania rodzinnego domu w Kanadzie oraz wypalania chwastów przez rolnika w Teksasie. Może być źródłem ciepła zapewniającym uniesienie się balonu na pierwszą wyprawę dookoła świata bez przerw w locie, propelentem w lakierze do włosów oraz paliwem ratującym życie wspinaczom na Mount Everest. Używany jest nawet do zasilania znicza olimpijskiego. Mając na uwadze powyższe, LPG określany jest jako najbardziej uniwersalna energia na świecie.
Istnieje ponad 1000 zastosowań LPG. Obecnie setki milionów ludzi korzystają z LPG i polegają na jego zastosowaniach w działalności handlowej, przemyśle, transporcie, rolnictwie, energetyce, do gotowania, ogrzewania i dla celów rekreacyjnych. Jedynie LPG oferuje tak szeroki wachlarz zastosowań. Może on być paliwem stosowanym do gotowania przez rodzinę w Afryce Południowej i w ogólnodostępnej kuchni w Indiach, może być paliwem do chłodzenia używanym przez właściciela sklepu w Brazylii oraz autogazem używanym w taksówkach w Tokio. Może być również używany do spawania przez producentów samochodów w Niemczech, do ogrzewania rodzinnego domu w Kanadzie oraz wypalania chwastów przez rolnika w Teksasie. Może być źródłem ciepła zapewniającym uniesienie się balonu na pierwszą wyprawę dookoła świata bez przerw w locie, propelentem w lakierze do włosów oraz paliwem ratującym życie wspinaczom na Mount Everest. Używany jest nawet do zasilania znicza olimpijskiego. Mając na uwadze powyższe, gaz płynny określany jest jako najbardziej uniwersalna energia na świecie.
